بوی ورقه های چوبی

حس خوب مرتب کردن یک اتاق گرد و خاک گرفته، آسوده نشستن بر جای همیشگی که حالا کاملا به چشمانت آشنا است و پر شدن از احساسی خوب. :) با سخاوت هر چه تمام تر لبخند می زنی و از ضربات متوالی باد بر روی روزمرگی هایت نمی هراسی. بعد هم کتابی در دستت می گیری، آن را جلوی صورتت ورق می زنی و غرق می شوی در بوی ورقه های چوبی... حالا این اتاق من است که نور را با تمام وجودش می گیرد و تحویل کسی دیگر  هم نمی دهد. چه خوب که قدر خوب های زندگی را می داند و زیبایی نور را حتی بدون رنگ به رنگ شدن هم باور دارد.

نوشته شده توسط mthrh در سه شنبه ۱۳۹۶/۰۵/۲۴ |