شاید این هفته در همان "نه، نه، نمی خورم" ای خلاصه بشه که به پسر مهربون کباب لقمه ای خبابان سی تیر گفتم؛ وقتی یه گوجه رو به اصرار کباب کرد و جلوم گذاشت. چه قدر خوبه که آدم های مهربون و به فکر جلوی راه آدم باشند؛ حتی در حد همین گوجه ی اضافی هم کافیه. :))
پ.ن. پیش به سوی روزهای بهتر (این تلقین امید به زندگی بود مثلا!!)
جایی برای نوشتن...تنها نوشتن...برچسب : نویسنده : amthrhf بازدید : 36