باید دید چه قدر به روح خود و دیگران توجه می کنیم؛ در عبور از این زندگی پر از خودهای الکی و خیالی... چه قدر خودمان را باور می کنیم و به ریشه ی سبز درونمان اعتقاد داریم. این که هر روز چه می گذرد شاید اصلا اهمیتی نداشته باشد و به چشم هم نیاید.
پ.ن.۱. چند روز شده که سرم پر از مشغله است و دلم پر از نگرانی. شب ها بی خوابی به سراغم می آید. دیروز دیگر طاقتم طاق شد و تا صبح به کارهای درسی ام رسیدم. خیلی وقت بود سر کلاس هایم نخوابیده بودم! آن هم ردیف اول و جزوه ای که یهو از خواب می پری و می بینی پای تخته یه چیزه؛ توی جزوه ی تو یه چیز دیگه...
پ.ن.۲. واقعا از تاثیر لبخند زدن در خوب شروع شدن روزم حیرانم. :) الکی توی کوچه راه می رم، لبخند تحویل خودم می دم با چشم گود رفته. :))
پ.ن.۳. این پر حرفی آخر شبت چی بود؟؟
جایی برای نوشتن...تنها نوشتن...برچسب : نویسنده : amthrhf بازدید : 35